"Without dark, there is no light.
Without nightfall, there are no sunsets."
- Light of Chi
Ik ben in '89 in Nederland geboren en met een handvol herinneringen naar Aruba verhuisd, waar ik ben opgegroeid. Daar heb ik mij nooit thuis gevoeld. Het was vaak een (innerlijke) strijd tussen de verwachtingen over hoe ik “hoorde” te zijn en een stemmetje die zei “dit past niet bij jou en zo ben jij niet”.
In mijn tienertijd begon ik me depressief te voelen en werd dat niet echt opgelost. Het werd door anderen en mezelf geparkeerd zodat ik nog een beetje kon genieten van mijn tienerjaren. Dus het was geen wonder dat op mijn 19e het verhuizen naar Nederland en met een (sociale) studie beginnen veel (en meer) boven water heeft gebracht. Ook waren relaties een trigger voor mijn depressie. Dat was vaak rondlopen met een confronterende spiegel van anderen maar niet weten hoe ik daarmee om moet gaan.
Ik heb een aantal jaren, aan en uit, een depressie gehad. Die ervoer ik als in hele donkere en diepe tunnel zijn. Maar ik zag altijd een lichtje branden, ook al was het heel klein en ver weg. Het gaf mij hoop. Dus zocht ik altijd hulp en ben ik een aantal keer naar therapie geweest. Elke keer kon ik mezelf beter in de spiegel zien en aankijken. Elke keer kwam ik een stukje dichter bij mezelf en kreeg ik een stukje van mijn kracht (terug).
“It takes away many of our comforts to reveal the essentials:
Whatever you might choose to illuminate with a lantern on a dark path."
– Mari Andrew
Op mijn 28ste ontstond er letterlijk en figuurlijk ruimte om mezelf te zijn en liefde te ontvangen. Ik ben verhuisd van een kleine studio naar een groter appartement, ik leerde mijn man kennen en ik leerde over Complementaire Zorg. Het stemmetje zei “dit past wel bij jou!”. En ik begon me eindelijk thuis te voelen. Hoe fijn dat ook was, was dat ook heel confronterend. Het maakte veel los. Dus ging ik deze keer niet met een depressie, maar een zak vol blokkades en oude patronen waar ik bewust van werd, weer naar therapie. Ik heb de oorzaak, de kern, geraakt. Door het werken met mijn innerlijke kind en zien hoe zij echt is, heb ik ook contact kunnen maken met wie ik echt ben; mijn essentie:
Ik sta op een open plek in het midden van het bos, omringd door groene hoge bomen. Zon die tussen de blaadjes door glinstert. Mijn voeten op het gras en mijn ogen dicht. Een tevreden glimlach op mijn gezicht. Vanuit mijn kern, mijn zonnevlecht, begint er een licht te branden en te stralen. Steeds groter en feller. Ik voel wie ik echt ben, de essentiële ik. Ik voel mijn kracht en alle goeds. Ik voel liefde. Ik voel me vrij. Eindelijk voel ik het licht vanuit mijn kern; het midden van mijn naam die mij is gegeven toen ik geboren werd; mijn Chi.
Mijn naam is Rachida,
en bij Light of Chi wil ik
met liefde, warmte en aandacht
jou helpen om ook contact te maken met
jouw licht, jouw essentie, jouw chi;
jouw levensenergie.
“And like sunflowers, we must follow our sun in order to bloom.”
– C.M. Writer
